Dag 2 16-8-2019 Abbey, kerkhoven, kasteel ruïnes en ruige kusten

Vrijdag 16-8-2019 Achill Island

Vannacht heeft het heel hard geregend en gestormd. Maar vanmorgen was er een voorzichtig zonnetje. De voorspelling waren zon, wolken en af e toe een bui, met temperaturen tussen de 18 en 22 graden.

Na een lekker stevig ontbijt met heerlijk homemade brood met zaden en pitten, bacon, gebakken ei, tomaat en worstjes, ben ik richting het noorden vertrokken. Ik wilde eerst bij de kerk hier in Ballinrobe kijken, maar ik ben dus al meteen verkeerd gereden en heb de kerk gemist. Ik kwam via kleine weggetjes weer op de grote weg terecht. Dus dan maar naar de Abbey van Ballintubber, die is al meer dan 800 jaar oud. Ik werd enthousiast beroet door een vrijwilligster. Of ik de video van 25 minuten wilde zien en daarna kon ik haar komen zoeken in de Abbey, ze was de kerk klaar aan het maken voor een bruiloft. Dan zou ze mij wat dingen wijzen.

Dus na ruim 25 minuten wist ik weer het nodige van de Abbey, de grond er om heen en de pelgrim tocht van 35 kilometer die St Patrick, blootsvoets, zo’n 1600 jaar geleden heeft gelopen naar de berg die naar hem is genoemd, Croagh Patrick. Je kan die tocht ook lopen als je wil, maar je mag wel schoenen aan 😊. Om de Abbey heen is er een kruisweg gemaakt met allemaal beelden, gelukkig stond er bij wat het moest voorstellen want ik had het er niet uitgehaald.

In het verleden is er brand gesticht in de kerk door Cromwell, die Engelsman heeft heel Ierland proberen plat te branden om het Katholieke geloof uit te bannen, hij is met zijn leger moordend, verkrachtend en plunderend door het land getrokken. Lekker ventje dus, hij wordt nog steeds gehaat in Ierland ook al was het ergens rond 1650. Het grootste deel van de Abbey is gespaard gebleven, alleen het dak was ingestort. Toen er voldoende geld was opgehaald om een nieuw dak te maken, kwam de hongersnood en is het geld gebruikt om mensen te redden. Van de 7000 mensen in het dorp waren er na de hongersnood 3000 gestorven aan ziektes en honger en 500 geëmigreerd naar vooral Amerika. Ik weet nog van mijn vorige bezoek aan Ierland dat de hongersnood (1845-1849) is ontstaan door een mislukte aardappeloogst die volgde op een zware storm die het grootste deel van de vissersvloot had vernield. Dus geen vis en geen aardappelen en laat dat nou net het voedsel zijn dat mensen aten in die tijd.

Dat was de geschiedenis les voor vandaag.

Na dus een hele tijd in Ballintubber te hebben zoet gebracht, ze hebben ook een prachtig kerkhof, ben ik verder gereden naar Achill Island. Eerst moest ik door Westport en toen ik er was wist ik het weer. 5 Jaar geleden heb ik daar lang vast gestaan in het verkeer, en ik kan je zeggen, het is nog steeds een chaos. Maar gelukkig ging het wat sneller dan de vorige keer. Ik moest naar de wc en ben bij een supermarkt gestopt. Er was een wc, maar hij was erg vies en hij stonk vreselijk, geen reclame voor Tesco.

Onderweg ben ik ook nog afgeslagen naar een plaatsje waar die pelgrimstocht langs komt. Er staat een ronde toren. Het is een leuk klein plaatsje met een enorm kerkhof, heel bizar zo groot.

Ook zag ik nog een afslag naar een kasteel, die heb ik ook genomen en kwam uit bij een kasteel die ooit nog toebehoord had aan een vrouwelijke leider van een clan. Zij is belangrijke figuur in de Ierse historie en om toch nog een beetje geschiedenis erin te proppen, haar naam was Grace O’Malley, ook wel Gráinne O'Malley genoemd of in het Iers: Gráinne Ní Mháille en zij leefde ongeveer van 1530-1603.

In Newport heb ik de auto geparkeerd en heb geluncht met wat wraps die ik had gekocht, met chocola als toetje. Ik had een mooi uitzicht op een brug, het water was laag want het was eb en de rivier werd gevoed door de Atlantische oceaan. De route die ik heb gereden was dan ook een deel van de Wild Atlantic Way, een beroemde, 2500 km lange route in het westen van Ierland die langs de hele westkust loopt. Ik had er 5 jaar terug al een groot deel van gereden maar nog niet alles, een stuk van wat ik vandaag heb gereden, had ik nog niet gereden, namelijk Achill Island.

Als iemand hier ooit komt, het is absoluut de moeite waard om daar naar toe te gaan. Ik ben gestopt bij een strand ent voor Achill Island, het stormde enorm. De wc daar was een stuk schoner dan die van de Tesco.

Dit stuk van de kust heeft ruige kliffen en hoog opspattend water. Het stormde zo hard dat ik de deur van de auto soms moeilijk open kon krijgen of dicht. Je moest de deur goed vast houden. Ook waaide je bijna omver, maar wat is het daar prachtig. Ik ben vaak gestopt voor foto’s. Je rijdt daar ook vaak tussen de schapen door. De wegen zijn af en toe heel erg smal en als je een tegenligger had moest je op elkaar wachten. Nou zijn er altijd mensen die denken dat zij gewoon vol gas door kunnen rijden en dat de ander dan maar moet proberen aan de kant te gaan (niet altijd mogelijk als er naast de weg een afgrond is of struiken, van die hoge wilde fuchsia struiken met bloedrode bloemen). Ook dat is de charme van rijden op de Ierse wegen. Heel af en toe begon het wat te regenen maar niet heel veel. Ik kwam wel op plaatsten waar het wel net flink had geregend, de weg was dan erg nat en er lagen veel plassen. Maar over het algemeen mocht ik niet mopperen over het weer vandaag.

Op de terugweg heb ik wel een flinke bui gehad. Ik was iets voor 7-en weer terug. Vandaag heb ik 252 km gereden, gisteren 255.